Mim: Çocukluk Anım

M E R H A B A L A R
Son zamanlarda blog aleminde dönen mimlerden biri de Çocukluk Anım mimi. Hep birlikte çocukluğumuza iniyoruz ve o yaşadığımız travmanın nedenini buluyo-- yok yok o kadar derin sulara inmeyip çocukluk anılarımızı paylaşıyoruz sadece. Mimi Girift blogundan Fatmanur başlatmış, çok da iyi etmiş. Mimlenmedim fakat Applesodaa'nın mim yazısını okurken aklıma bir anım gelince katılmadan da edemedim. Mimlerin davetsiz misafiri sıfatımı korumaya devam ediyorum böylelikle :D

Küçük Eslem cevap veriyor: oyun oynamak!
Efenim,şimdilerde ihtiyaç halinde tek ayak üstünde 40 yalan söyleyebilsem de bu sonradan edindiğim hayatta kalma becerilerinden biri. Küçük Eslem yalan söylemeyi düşünemeyecek kadar sevimli bir çocuktu. Ayrıca da yemek yeme konusunda da oldukça mızmızdı. Sanırım 6-7 yaşlarındayım ve o sıralar annem her gün yemeğimi yanıma verirdi öğle arası yemem için ama sorarım size öğle araları yemek yemek için midir? Don ateş, yerden yüksek, körebe oynamak varken yemek yemek kimin aklına gelir ki? Benim gelmiyordu ve işin garibi hiç acıktığımı da hissetmiyordum. Tabii anca eve dönüş yolunda çantamda beni bekleyen tostum aklıma geliyordu ve bazen serviste dönüş yolunda yiyordum bazense yiyemeyip annemden azar işitiyordum aç gezdiğim için. 

Bir gün yine yemeyi unuttum ve tam apartmandan içeri gireceğim sırada aklıma geldi yine yemediğim ve başladım kapının önünde yemeye ama bitmiyor bir türlü tost ve bitiremedikçe de ağlamaya başladım korkudan :D Ne kadar safmışım ya atıversene bir yere çaktırmadan dimi? :D Neyse işte ben bir yandan ağlayıp bir yandan yerken rahmetli dedem geldi. Niye ağladığımı sorunca anlatmıştım tabi her şeyi. Halime acımış olacak ki anneme, "sakın kızma kızıma" diye tembihlemişti :D 


Tabii hep böyle masum değildi çocukluğum. Birinci sınıftayken bir gün eve dönüşte serviste oturuyoruz, yanımda da sınıf arkadaşım var ve çocuğa dönüp dedim ki "bana bir vursana" jdfsgkjkljkfjsdfhjghjh ee mazoşist olunmaz doğulur sonuçta. Neyse devamında ben de sana vurucam sonra diye ekledim mi eklemedim mi hatırlamıyorum ama biraz mırın kırın ettikten sonra ikna oldu ve vurdu. Acıdı mı onu da hatırlamıyorum, vurduktan sonra hatırladığım tek şey benim çocuğun suratına bir güzel yumruk atıp burnunu kanattığım :D Niye böyle bir canilik yapmışım inanın ki hiç bilmiyorum. O an çok yumruk atasım gelmiş demek ki :D Bir de tam çocuk inecekken yapmıştım bunu ve annesini balkonda görünce eğilmiştim hemen beni görmesin diye ahahah. 

İşte böyle dostlarım, hem bu kadar masum hem de bu kadar vahşi olmayı nasıl becermişim merak konusu :D 

Mimleme konusunda bu sefer farklı bir şey deneyeceğim, en sevdiği renk mavi olanlar mimlendi!! Çocukluğa inme sırası sizde, buyrun :D

Share:

22 yorum

  1. İlk çocukluk anın tam bir çocukluk anısı çokta masumm :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değil mi? :))) Ne düşünüyordum acaba o zaman :)

      Sil
  2. Eğer yapmamış olsaydım. Sırf mavi rengi sevenler dediğin için yapardım.:))) Kim bilir Hangi çocuğa sinirlendin de acısını bu arkadaşından çıkardın.:)) misafirleri çok severimmm🌸

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir dahaki mimde artık :D Ahahah acaba öyle mi yaptım ki hiç hatırlamıyorum :D Bir anlık aklıma gelen bir fikirdi sanki :D

      Sil
  3. Çok komikmiş. :')
    Çocuk, ''ne oluyor ya'' demiştir içinden eminim.^-^

    YanıtlaSil
  4. Hahahah iki farklı kişiden gibi olmuş anılar. Ben yemeğimi yemeyi hiç unutmazdım hala da durum aynı :) Mazoşistlik benim kanımda da var hahah bazen temiz bir dayak çekiyor insanın canı. En sevdiğim renk mavi değil sanırım ama yine de yaparım bu mimi çünkü anı çok. Hazır mim varken yollayayım birini :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçimde iki kişilik barındırıyorumdur belki de, hatta daha fazlasını :D Ahahah yemekler artık benim de unuttuğum şeyler listesinde değiller.
      Yolla gelsin o halde, merakla bekliyorum yazını :D

      Sil
  5. Ev yakın olduğu için öğle araları biz ev geliyorduk, demek kalanlar böyle oyun oynuyorlarmış ahaha :D
    Yakalanmadın mı çocuğun annesinee? :D
    Bende genelde mimlerin davetsiz misafiriyim ama sen sonda öyle bir mimlemişsin ki, bize de yapmak düşer. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir ara öğle araları da servisle eve gitmişliğim var ama en güzeli okulda kalıp deli gibi oyun oynamaktı :D
      Ya Allahtan çocuk da annesi anlayışlı insanlardı, hiç kızdıklarını hatırlamıyorum. Tabi ben de sonraki günlerde çocuktan özür dilemiştim diye hatırlıyorum :D
      Ben yorumunu cevaplayana kadar yapmışsın, okumaya gideceğim birazdan :))

      Sil
  6. ha ha haaaaaa çok komik anılar yaaaaaa valla ikisi de tatliş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. konu çocukluk anıları olunca malzeme bol :D

      Sil
  7. Çocukken insan farklı düşünüyor 😄 güzel bir mim olmus kaleminize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ya da düşünmüyor :D Çok teşekkür ederim :)))

      Sil
  8. Çocukken haşinmişsin hahah :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu daha buzdağının görünen kısmı :D

      Sil
  9. Vuhuuuu, ilk masumane anıdan sonra Küçük Eslem resmen beni şoka soktu. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahahah değil mi? Bir de bu iki olay yaklaşık aynı yaşta yaşanmış şeyler :D

      Sil
  10. Anıların güzelliği. Anlattıkça nasıl mutlu oluyor insan değil mi? Küçüklük hallerimizi düşününce ne masum ne güzel insanız :) Takip etkinliğinden geliyorum beklerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle katılıyorum, ayrıca anlattıkça anlatası geliyor insanın. Herhalde o masum hallerimizi hatırlamak mutlu ettiğinden :))
      Tabii ki de :)

      Sil
  11. 2. anına bayıldım bgotkdecioejrg

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar da mazoşist bir kız diyip kaçmana sebep olmadığıma sevindim jklgjh

      Sil

Bir merhaba, iyi günler ya da sağlıcakla kalın da kafi!